Om de een of andere reden denken de meeste mensen dat ik extravert, flamboyant en/of arrogant ben. Helaas is het tegenovergestelde juist: Ik lijd aan prosopagnosie, gezichtsblindheid en dat maakt netwerken een stuk lastiger.
Op de meeste bijeenkomsten sta ik als een muurbloem te wachten op contact en kennelijk is mijn gezichtsuitdrukking niet bevorderlijk voor een gesprek. Zelf zal ik zelden het initiatief nemen, TENZIJ ik een rol moet spelen: Radio redacteur of presentator, organisator of zo van een evenement: Dan kan ik om de een of andere manier heel makkelijk op mensen opstappen, vragen stellen en netwerken.
Zo ben ik bij de commerciële club Ventus benoemd tot event-manager, een fucntie die ook bij twee andere netwerkclubs vervul of heb vervuld. Contact leggen met een spreker of de gasten ter plekke is dan geen enkel probleem.
Dus, mocht je me ergens “stiekem zien dansen” (Henny Vrienten) dan bij deze de uitnodiging om het ijs te breken…